सह् (सहन करना) – आत्मनेपदी

लट् लकार:

एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:सहतेसहेतेसहन्ते
मध्‍यमपुरुष:सहसेसहेथेसहध्वे
उत्‍तमपुरुष:सहेसहावहेसहामहे


लृट् लकार:

एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:सहिष्यतेसहिष्येतेसहिष्यन्ते
मध्‍यमपुरुष:सहिष्यसेसहिष्येथेसहिष्यध्वे
उत्‍तमपुरुष:सहिष्येसहिष्यावहेसहिष्यामहे

लड्. लकार:

एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:असहतअसहेताम्असहन्त
मध्‍यमपुरुष:असहथाःअसहेथाम्असहध्वम्
उत्‍तमपुरुष:असहेअसहावहिअसहामहि

लोट् लकार:

एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:सहताम्सहेताम्सहन्ताम्
मध्‍यमपुरुष:सहस्वसहेथाम्सहध्वम्
उत्‍तमपुरुष:सहैसहावहैसहामहै

विधिलिड्. लकार:

एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:सहेतसहेयाताम्सहेरन्
मध्‍यमपुरुष:सहेथाःसहेयाथाम्सहेध्वम्
उत्‍तमपुरुष:सहेयसहेवहिसहेमहि

आशीर्लिड्. लकार:

एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:सहिषीष्टसहिषीयास्ताम्सहिषीरन्
मध्‍यमपुरुष:सहिषीष्ठाःसहिषीयास्थाम्सहिषीध्वम्
उत्‍तमपुरुष:सहिषीयसहिषीवहिसहिषीमहि

लिट् लकार:

एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:सेहेसेहातेसेहिरे
मध्‍यमपुरुष:सेहिषेसेहाथेसेहिध्वे
उत्‍तमपुरुष:सेहेसेहिवहेसेहिमहे

लुट् लकार:

एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:सोढासोढारौसोढारः
मध्‍यमपुरुष:सोढासेसोढासाथेसोढाध्वे
उत्‍तमपुरुष:सोढाहेसोढास्वहेसोढास्महे

लुड्. लकार:

एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:असहिष्टअसहिषाथाम्असहिसत
मध्‍यमपुरुष:असहिष्ठाःअसहिषाताम्असहिढ्वम्
उत्‍तमपुरुष:असहिषिअसहिष्वहिअसहिष्महि

लृड्. लकार:

एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:असहिष्यतअसहिष्येताम्असहिष्यन्त
मध्‍यमपुरुष:असहिष्यथाःअसहिष्येथाम्असहिष्यध्वम्
उत्‍तमपुरुष:असहिष्येअसहिष्यावहिअसहिष्यामहि

इति