भ्रम (भ्रमण करना) – परस्मैपदी ।

लट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	भ्रमति	भ्रमतः	भ्रमन्ति
मध्‍यमपुरुष:	भ्रमसि	भ्रमथः	भ्रमथ
उत्‍तमपुरुष:	भ्रमामि	भ्रमावः	भ्रमामः

लृट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	भ्रमिष्यति	भ्रमिष्यतः	भ्रमिष्यन्ति
मध्‍यमपुरुष:	भ्रमिष्यसि	भ्रमिष्यथः	भ्रमिष्यथ
उत्‍तमपुरुष:	भ्रमिष्यामि	भ्रमिष्यावः	भ्रमिष्यामः

लड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	अभ्रमत्	अभ्रमताम्	अभ्रमन्
मध्‍यमपुरुष:	अभ्रमः	अभ्रमतम्	अभ्रमत
उत्‍तमपुरुष:	अभ्रमम्	अभ्रमाव	अभ्रमाम

लोट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	भ्रमतु	भ्रमताम्	भ्रमन्तु
मध्‍यमपुरुष:	भ्रम	भ्रमतम्	भ्रमत
उत्‍तमपुरुष:	भ्रमानि	भ्रमाव	भ्रमाम

विधिलिड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	भ्रमेत्	भ्रमेताम्	भ्रमेयुः
मध्‍यमपुरुष:	भ्रमेः	भ्रमेतम्	भ्रमेत
उत्‍तमपुरुष:	भ्रमेयम्	भ्रमेव	भ्रमेम

आशीर्लिड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	भ्रम्यात्	भ्रम्यास्ताम्	भ्रम्यासुः
मध्‍यमपुरुष:	भ्रम्याः	भ्रम्यास्तम्	भ्रम्यास्त
उत्‍तमपुरुष:	भ्रम्यासम्	भ्रम्यास्व	भ्रम्यास्म

लिट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	बभ्राम्	भ्रेमतुः	भ्रेमुः
मध्‍यमपुरुष:	भ्रेमिथ	भ्रेमथुः	भ्रेम
उत्‍तमपुरुष:	बभ्राम‚बभ्रम	बभ्रमिव	बभ्रमिम

अथवा

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	बभ्राम	बभ्रमतुः	बभ्रमुः
मध्‍यमपुरुष:	बभ्रमिथ	बभ्रमथुः	बभ्रम
उत्‍तमपुरुष:	बभ्राम‚बभ्रम	बभ्रमिव	बभ्रमिम

लुट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	भ्रमिता	भ्रमितारौ	भ्रमितारः
मध्‍यमपुरुष:	भ्रमितासि	भ्रमितास्थः	भ्रमितास्थ
उत्‍तमपुरुष:	भ्रमितास्मि	भ्रमितास्वः	भ्रमितास्मः

लुड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	अभ्रमीत्	अभ्रमिष्टाम्	अभ्रमिषुः
मध्‍यमपुरुष:	अभ्रमीः	अभ्रमिष्टम्	अभ्रमिष्ट
उत्‍तमपुरुष:	अभ्रमिषम्	अभ्रमिष्व	अभ्रमिष्म

लृड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	अभ्रमिष्यत्	अभ्रमिष्यताम्	अभ्रमिष्यन्
मध्‍यमपुरुष:	अभ्रमिष्यः	अभ्रमिष्यतम्	अभ्रमिष्यत
उत्‍तमपुरुष:	अभ्रमिष्यम्	अभ्रमिष्याव	अभ्रमिष्याम

इति