पा (पिब्) - (पीना) – परस्मैपदी

लट् लकार:
एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:पिबतिपिबतःपिबन्ति
मध्‍यमपुरुष:पिबसिपिबथःपिबथ
उत्‍तमपुरुष:पिबामिपिबावःपिबामः


लृट् लकार:

एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:पास्यतिपास्यतःपास्यन्ति
मध्‍यमपुरुष:पास्यसिपास्यथःपास्यथ
उत्‍तमपुरुष:पास्यामिपास्यावःपास्यामः

लड्. लकार:
एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:अपिबत्अपिबताम्अपिबन्
मध्‍यमपुरुष:अपिबःअपिबतम्अपिबत
उत्‍तमपुरुष:अपिबम्अपिबावअपिबाम

लोट् लकार:
एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:पिबतु‚पिबतात्पिबताम्पिबन्तु
मध्‍यमपुरुष:पिबपिबतम्पिबत
उत्‍तमपुरुष:पिबानिपिबावपिबाम

विधिलिड्. लकार:
एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:पिबेत्पिबेताम्पिबेयुः
मध्‍यमपुरुष:पिबेःपिबेतम्पिबेत
उत्‍तमपुरुष:पिबेयम्पिबेवपिबेम

आशीर्लिड्. लकार:
एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:पेयात्पेयास्ताम्पेयासुः
मध्‍यमपुरुष:पेयाःपेयास्तम्पेयास्त
उत्‍तमपुरुष:पेयासम्पेयास्वपेयास्म

लिट् लकार:
एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:पपौपपतुःपपुः
मध्‍यमपुरुष:पपिथ‚पपाथपपथुःपप
उत्‍तमपुरुष:पपौपपिवपपिम

लुट् लकार:
एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:पातापातारौपातारः
मध्‍यमपुरुष:पातासिपातास्थःपातास्थ
उत्‍तमपुरुष:पातास्मिपातास्वःपातास्मः

लुड्. लकार:
एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:अपात्अपाताम्अपुः
मध्‍यमपुरुष:अपाःअपातम्अपात
उत्‍तमपुरुष:अपाम्अपावअपाम

लृड्. लकार:
एकवचनम्द्विवचनम्बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:अपास्यत्अपास्यताम्अपास्यन्
मध्‍यमपुरुष:अपास्यःअपास्यतम्अपास्यत
उत्‍तमपुरुष:अपास्यम्अपास्यावअपास्याम

इति