वस् (रहना‚ समय बितान‚ होना) – परस्मैपदी

लट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	वसति	वसतः	वसन्ति
मध्‍यमपुरुष:	वससि	वसथः	वसथ
उत्‍तमपुरुष:	वसामि	वसावः	वसामः

लृट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	वत्स्यति	वत्स्यतः	वत्स्यन्ति
मध्‍यमपुरुष:	वत्स्यसि	वत्स्यथः	वत्स्यथ
उत्‍तमपुरुष:	वत्स्यामि	वत्स्यावः	वत्स्यामः

लड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	अवसत्	अवसताम्	अवसन्
मध्‍यमपुरुष:	अवसः	अवसतम्	अवसत
उत्‍तमपुरुष:	अवसम्	अवसाव	अवसाम

लोट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	वसतु	वसताम्	वसन्तु
मध्‍यमपुरुष:	वस	वसतम्	वसत
उत्‍तमपुरुष:	वसानि	वसाव	वसाम

विधिलिड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	वसेत्	वसेताम्	वसेयुः
मध्‍यमपुरुष:	वसेः	वसेतम्	वसेत
उत्‍तमपुरुष:	वसेयम्	वसेव	वसेम

आशीर्लिड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	वस्यात्	वस्यास्ताम्	वस्यासुः
मध्‍यमपुरुष:	वस्याः	वस्यास्तम्	वस्यास्त
उत्‍तमपुरुष:	वस्यासम्	वस्यास्व	वस्यास्म

लिट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	उवास	ऊषतुः	ऊषु:
मध्‍यमपुरुष:	उवसिथ‚ उवस्थ	ऊषथुः	ऊष
उत्‍तमपुरुष:	उवास‚उवस	ऊषिव	ऊषिम

लुट् लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	वस्ता	वस्तारौ	वस्तारः
मध्‍यमपुरुष:	वस्तासि	वस्तास्थः	वस्तास्थ
उत्‍तमपुरुष:	वस्तास्मि	वस्तास्वः	वस्तास्मः

लुड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	अवात्सीत्	अवात्ताम्	अवात्सुः
मध्‍यमपुरुष:	अवात्सीः	अवात्तम्	अवात्त
उत्‍तमपुरुष:	अवात्सम्	अवात्स्व	अवात्स्म

लृड्. लकार:

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुष:	अवस्त्यत्	अवस्त्यताम्	अवस्त्यन्
मध्‍यमपुरुष:	अवस्त्यः	अवस्त्यतम्	अवस्त्यत
उत्‍तमपुरुष:	अवस्त्यम्	अवस्त्याव	अवस्त्याम

इति